Onomatopeburnun dikine büyüyen onomatope törpülesen egosunu kaybedecek hacimden kan içinde ruh kaç inden geçse halkasız kapı boğarken yalanların sakız saltanatı kalınlığına ağlar sükûn döker gün kabukları çukurda biriken kütle tuzlu söz ki şer ve gün gelir şafak atar kuma düşer güneş zifir zamana doğrar heybesindekileri şaki kurtlar sofrasına son mermi adaktır dayanır şakağa! 2008-10-11 Sude Nur Haylazca |
sayfanıza gelip
şiir bulamamak olası değil
sevgilerle