ZAMAN CANAVARI
Saat çarkında, dişli
Bir zaman canavarı! Nasıl da yer bitirir, Etimizdeki harı... Aldırmaz gençken insan; Geçene etmez tasa. Her yeni günde, bilir Taze gülüşler saklı... Tutar yar elinden de, Genişler gönlü sonsuz. Gökyüzüne çevrilir, Bir anda uçar aklı! Döner böylece çember, Kan ter içinde koşu... Ne zaman durdu, anlar; Değil kimseden farklı! Nasıl da yer bitirir, Etimizdeki harı... Saat çarkında, dişli Şu zaman canavarı! |