YIKILMADIK
Bir gün nasıl olsa bitecek bu hayat
Geride unutulmayacak bir hatıra Gençliğin en güzel anıları kalacak Bir değer bilinmedi,bilemedik Gül kurudu, yaprak soldu,kök çürüdü Sevdik altadıldık,çok sevildik aldattık Kabahat aradık,insan tanımadık Çok zaman öfke duyduk,ama kırılmadık Küçücük bir toz tanesini biz mücevher yaptık Bir aşk yarattık,o aşkı tek başına yaşadık Yüreğimizde koca bir boşluk yarattık Eridik, tükendik, bittik, Ama yıkılmadık,hep ayakta kaldık Ayrılıklar ölüm kadar soğuk,acı gelse de Gözlerin ateşinde yandık Susacağımız,duracağımız yeri bildik Yüreğimizi kızgın demirlerle dağlandık Varsın bundan sonra gelsin dünyanın sonu Zaten sensiz canım ruhuma külfet Herkese körüm, herkese yabancı Ömrümü törpülüyor bu zehirli sızı Devrik cümleler arasında boğuluyorum.. Dağılıyorum ihanetin doruğunda. Kalbimin orta yerinde kızılca kıyamet Kayboldum bu ayrılığın girdabında Ben gönlümün mağduru Bu hayatın, mağlubuyum Sustu dilimdeki pervasız avaz Üşüdü boğazımda kelimeler YEŞİLIRMAK HAYIRLI CUMALAR |
Ancak dirayetli insanlar yıkilmazlar.Allah her kuluna ayrı bir sınav hazırlamış. Şüphesiz ki çoğu insan birden fazla şey ile sınanıyor ki imtihanı çetin mi çetin. Rabbim dermansız dert vermesin kimseye. Ve hayatın her anlamında zorluklarla başa çıkabilmek için Sabır versin.
Tebrik ediyorum, hüzünlü ama güzel bir şiirdi...
Selam ve Saygılarımla...