Yüreğimde sızıyla yazıyorum bu satırları
İçimde ukde bıraktığın her ne varsa,
Bir bir bağıra çağıra kusuyorum yokluğuna.
Hasretini bastırarak kalbime,sövüyorum bahtıma
Yolunu yitirmiş bir berduş misali içiyorum
Sahipsiz bir ceset gibi taşıyorum sensizliği
İçimden geçenleri okursun sen
Gönlümden seslenişlerimi duyarsın
Yine yalnız kimsesiz, tutsak kaldım geceye
Yine savunmasızım sensiz,koskoca evrende.
Sen nelere şahitlik ediyorsun eylül
Bir Aşkın ruhumdan göç edişine
Çığlığım bile karıştı ezan sesine
Dilimde sitemler, astım hüznümü gökyüzüne
Öyle bir an gelir ki bazen
İçinde yaşattığım aşk ile yüzleşirim
Seni seviyorum sözünü kondurur yüreğine
Uyuyamadığım gecelerin sabahında
Gözlerim kançanağı oluyor
Sessizliği yarıyor,sabah ezanları
Duaya açılan ellerine karlar yağıyor
Küçücük dünyama sığdıramadığımsın sen benim.
Bütün kelimeleri seferber etsem de
Yetmiyor adına layık bir cümle kurmaya.
İçimde çoğalan kahrım ,kanatlarımda eylül sancısı
Ne yaparsam yapayım,geçmiyor gönül ağrım
Dilimde her gün hüzün bestesi
Ruhum kalmış göçük altında,duyulmuyor sesim
Sen duy beni artık yeter bu kadar ayrılık
Bu yalan dünyada, tek gerçek sensin hayatımda
YEŞİLIRMAK