Dilimden düşen çığlıklarım vardı ya hani.
Sustular.
Kafamdaki çatışmaların merkezinde yine sen varken.
Düşüncelerim sessiz.
Ve içimde bitip tükenmeyen sancılar.
Çaresiz.
Oysa yokluğunla avundum yıllarca.
Hasret diyerek.
Bir bilinmezmiş benim hayatım.
Hayalmiş sen gibi.
Şimdi özlemlerimde çığlık var biliyor musun?
Öfkem çılgın şimdi.
Sessiz kalışıma kızgın.
Sanki son durakta tek kalmış terk edilmişim gibi.
Sahipsizim ezelden beri.
İçimdeki o ateş hala yanarken.
Kül olmuşum ben.
Duyan yok.
Bilen sessiz.
Dilimin ucundaki çığlıklar bile çaresiz.
Sustular.
Hayal bitti.
Umut bitti.
Sen hiç olmamışsın zaten.
Bende bittim.
Çatışmanın ta orta yerinde.
Sırtımdan vuruldum kaç defa.
Ve düştüm.
Sen ellerimi bıraktığında.
Bittim ben.
İçimdeki çığlık sustu.
Dilimin ucundakiler de sustu...