Papatyam!
Başka mevsimde bekleme beni
Gelirsem baharla geleceğim sana
Toprağın uyandığı, papatyaların, gelinciklerin açtığı
Baharla geleceğinm sana
Kucağımda rengarenk kır çiçekleri
Yüreğimde ise özlem dolu kocaman bir sevgin olacak
Başka bir mevsimde bekleme beni
Sana baharla, papatyalar açarken geleceğim
Sen bilmezsin, bilemezsin
Nice beklenmedik darbeler aldı bedenim
Yalın ayak kaç defa geçtim
Sevda denilen aşk ateşinin üzerinden
Nice boranlarda, ayazlarda kalıp savruldum
Tiplerde kayboldum, buz tuttum
Bu yürek öyle fırtınalar gördü ki
Sen bilemezsin, ta ciğerimden vuruldum
Bu yürek nice kahpe, kalleş sevdaların gölgesinde
Bir mum ışığı gibi titredi
Ve ben sevdaya dair, küskün şiirler yazdım sana

Bazen de ellerimi ısıttı, üzüldü, örselendi kaç kere
Aldığım yaralar öylesine acıttı ki canımı
Unutmak istedikçe kanadı, kabuk bağlamadı
Yine de pes etmedi
Senin sevginden vazgeçmedi bu yürek
Hele son cemre düşsün
Beyaz karlar eriyip, kardelenler baş versin
Doğa yeşillensin, bademler çiçek açsın
Göçmen kuşları gelsin
Nevruz ateşi yansın dört bir yanda
İnsanlar el ele, kardeşçe atlasın ateşin üzerinden
Ülkede barış olsun
Kardeşlik türküleri söylensin hep bir ağızdan
Hele gelsin bahar
Sevdamı takıp yüreğime, sana öyle geleceğim
Ne de olsa kışın sonu bahar değil mi?
Hangi gece güne kavuşmamış?
Hangi zemheriden sonra bahar gelmemiş?
Sen yeter ki yüreğindeki sevgiyi sıcak tut
Ben gelende gün geceye döner
El ayak çekildiğinde yüreğindeki ateş alevlenirse
Gecenin yıldızları şahit olsun
Ben gelirsem baharla, papatyalar açarken geleceğim sana
Ama sen başka mevsimde bekleme beni
Ölüm olmadıktan sonra mutlaka geleceğim, bekle!
Ha ölüm olursa şayet, acı haberim sana da gelirse
İşte o zaman sen gelirsin bana
Unutma, ben baharla, papatyalar açarken geleceğim sana...