Papatyam!
Seni anlatıyorum bu aralar şiirlerimde çokça
En çok da yüreğimi delercesine bakan gözlerini yazıyorum
Sevgi harmanında savrulmuş bencil bir sevgide
Toraman edilmiş yüreğini de biraz
Dokunuşunu yüreğime, bakışlarını gözlerime
Ve severken taparcasına gibi seni
Hiç sebepsiz korkarak, kaçarak
Harlayarak yüreğimdeki ateşi
Unutalım diyerek terk edişini
Benden gidişini yazıyorum bu aralar
Yazıyorum işte, pek bir şeye benzemese de
Yüreğimden geçen, dile getirilemeyen şeyleri
Yokluğunda soluksuz, nefessiz kalışımı
Gecelere, kan uykularından uyanışımı
Hasretinle yürek dağlayışımı
Aklımdan geçenleri, yapamadıklarımı
Kimselere anlatamadıkları yazıyorum
Yani seni sana anlatıyorum bu aralar
Şimdi azat et yüreğini
Bırak delicesine sevsin beni!
Haydi, azat et sendeki güneşimi!
Eritsin sevdamın buzlarını
Azat et bulutlarımı!
Yaksın harında yanmış hayatıma
Azat et rüzgârlarımı!
Bırak essin ateş düşmüş sineme, sönsün yangınlarım
Azat et gökkuşağımı!
Süzülsün rengârenk yüreklerimize
Filizlensin aşkımızın tohumları
Azat et ki hür olsun zulanda saklanan kelebekler
Uçsun, coştursun baharları
Umut olsun kalp atışlarımıza
Özgür bırakalım sevdanın yarınlarına
Birlikte değiştirelim kaderin yazgısını
Bırakalım yakacaksa aşk yaksın gönlümüzün narını…