Esirgenen Aşklar
Ölüm ki
Kadife kesede saklı Dizeleri öpme anıdır Şiiri hep Braille Alfabesi İle okusun aşıklar -O aşıklar ki Seyir defteri hüznü bırakırlar Çapa demiri ucuna Ceylan ürkekliği ile Yalnız Ve Asi Şimdi şarkılara karışır adımız -adımız ki Yasak elma tadıydı Tam ortasında İlk yaz sevmelerin Büyükçe bir C Sonra Z Sonra H Notalar Damlar sızılı bir şafak vakti Göğüs kafesimize Kaç zamandır Ayraç aymazlığına kanmışım Küsmüşüm kitaplara Nedense Kaldığım son satır Kocaman bir im bıraktı Ellerimde Yorgunum Çok yorgunum Benim kimsesiz çocuklarım Hasan ve Zehra Yağmuru tekrar dolduruyorum O saçak altı cam kavanoza -Saçların uzamış -Bu haftada geliyorum oğlum Esirgeyen Küçükyalı Şimdi bir aşkı yeniden Öpen Bardak bardak Demir’den Gözyaşı deresidir Sürgülü kapıların ardında Mimoza çiçeklerim benim Kendi halinde usul usul Kazırlar güne sayıları Dünya gözü Uzunca bir cümledir -ki bu yüzden Şairler Gözün ferinde giderler Parmak ucuna Alfabeden … |
Ürkek ve asi belki, "sürgülü kapıların ardında"
Sevginin ellerini beklerler, büyümüş gözleriyle...
Büyümek bir an önce, kanatlanıp uçmak isterler, o çocuklar,
Çok çok uzaklara...
Hüznün sevgiyle buluştuğu bir portreydi.
Kutlarım, Şair,
Saygım ile.