Hani böyle bir yer vardır
Yada bir şey
Bir duygu düşünceden ırak
Bir düşünce duygu nakli yapılmış gibi
Kalakalırsın kadavraları bile kıskanır sın
Niye bitmiyor bu yol dersin
Bu ömür neden bitmiyor
Yıkılsın bu şehir istersinde sokak lambaları altında bekleyen sarı ışıkların günahı ne der
Vaz geçersin.
Ömür insanın kendi kendini imha etmesidir biraz ,
En sevdiğimiz rengi soldurmak
Canımızı yakar aldığımız yaş , arkamızdan ağlar mı gülermi yada bilmem ardımızda ki anılarımız .
Hiç kimse suçlu doğmuyor elbet , niye masum değiliz öyleyse hiç birimiz .

Çok şiirdi güzeldi çok .
saygımla.

Bir şiir düşünün ,
kelimelerin ötesinde bir evren olsun içinde.

İçinde düşünceler, duygular, imgeler, anlamlar ve bazen de bilinçaltı nice izler.
Her şiir, kendine özgü bir dünya uyandırır.
Bu dünya okuyucunun zihninde nice kapıların açılmasına zemin hazırlar.

Çoğunlukla duygu ile başlar.
Bir anın içinde yakalanan bir melankoli, bir sevinç, bir hüzün ya da bir öfke…
İşte bu duygular kelimelerle kalıba girer, şekillenir ve şairin iç dünyasından dışa vurmaya başlar

Ama duygular birer çığlık değildir; bir şiir, içindeki duyguyu en sessiz haliyle anlatır. Belki bir "özlem" vardır, ama bu özlem bağırarak değil, zarif bir şekilde kendini gösterir.
Bir şiirin içinde hüzün ve mutluluk, öylesine yan yanadır ki birbirine karışmadan, aralarındaki ince çizgide, bir yansıma gibi birbirlerini tamamlarlar.

Bir şiir düşünün;
içinde zamanı bir nehir gibi akmıştır
Alüvyonlarını kendi deltasına ulaştırabilmek için nice badireler atlatmıştır.
Nice vadilerden geçmiş, nice engellerle karşılaşmıştır.
Bazen yorulmuştur insan, bazen buharlaşıp gitmiştir mutluluğu.

Şiir yazılırken, geçmişin bir köşesinde bir anı belirir sonra.
Geleceğin bir köşesinde ise bir umut uyanmayı bekliyordur.

Her bir dize, geçmişin etkisiyle bugüne, bugünden geleceğe bir yolculuk yapmaktadır. Zamanın kesitleri şiire yayıldığında, bazen bir anlık bir görüntü tüm ömrü kapsar. Gün batımının huzuru ile geçmişin masumiyeti arasında geçiş yapmış, ve bir arayış başlamıştır.

"Zaman neydi, şimdi ne oldu?

Sonra da derin bir yalnızlık, kayıp ,
Renklerin bir bir silinip tatsızlaşması, kaybolmuş bir aşk, duygusal bir boşluk ..
Soğuk, solgun ve renksiz bir halin mirasçısı olmak.


Üstadıma
en içten tebriklerimle
ve iyi dileklerimle.