Yaşanmış gerçek olayı konu edinerek yazılmış duyarlı yürek sesinizi gönülden kutluyorum tebrikler üstâdım.
Duyarlı yüreğinize ve kaleminize sağlık diliyorum.
En içten selam ve saygılarımla.
Esenlikler ve şiir dolu günler dileğiyle.

Şiirin duygusu, ahengi ve güzellikleriyle şair okurunu hiç hayal kırıklığına uğratmadan ağırlıyor yine ve yeniden teşekkürler

Yetimhane ve Darülaceze arasında git gellerim esnasında hep şunu düşünürdüm acaba yan yana olamaz mı bu kurumlar? Olsa karşılıklı terapi söz konusu olur muydu? Olmazmış!

Her şehirde ayrı ayrı mahallere inşa ediliyor bu kurumlar maalesef teknik ve hukuki yanından öte sosyal hizmetlerin hiç yadsınamayacak endişeleri bu durumu mecburen bu şekle koyuyor.

Küçüğün tacizi suistimali neredeyse hemen her şehirde görülen bir durumdu aynı şekilde ihtiyarların maruz kaldığı bir dolu şiddet ve taciz durumları hatta bunların büyük bir kısmı çalışanlardan oda arkadaşlarından oluyor daha acısı ziyaret için gelenlerden bile söz konusu olabiliyordu umarım değişmiştir bazı şeyler

Ama modern dünyamızda hemen her alanda baş gösteren çürüme ve yozlaşma maalesef toplumun her katmanında ve kurumların hemen her yerinde kendini acziyetle alenen ele veriyor

Bir şair şöyle diyordu

“Ne acıdır ana okulu derler içlerinde ana yok
Huzur evi derler içlerinde huzur yok “


Fakülte yıllarında sevgilim ve yakın arkadaş grubumuzla beraber gönüllü faaliyetler yürütür haftada üç dört saat fen ve matematik dersleri verir lise ve üniversite hazırlıklarına destek olurduk. Müthiş huzurlu bir eylemlilik haliydi kişisel zamanınızdan garip gurebaya bir kaç saati ayırmak. Daha güzel olanı ise sonrasında içlerinden öğretmen hemşire subay ve hekim olan bir çoklarını görmek aradan geçen yirmi yıl sonrasında hala güzel haberlerini iyi dileklerini selamlarını almak müthiş bir gurur ve sevinç oluyor.

Hatırlattığınız güzel duygular ve anılar içinde teşekkürler Cemal Bey

tebriklerimi bırakıyorum sayfanıza
kaleminize sağlık


selamlar

Bir dünya dolusu güzel insan olsa da her biri sıcak ve mutlu evlerine, kendilerine sahip çikabilecekleri ana kadar misafir edebilse tüm kimsesiz çocukları...

Silebilse gözlerindeki kederleri gülümsetebilse kaderlerini yüzlerine...

Ve hep gülse gül yüzlü o kimsesiz çocuklar...

Duyarlı yüreğinize tebriklerimle...

Selam ve Saygılarımla...

Evet her şiirin bir hikayesi var ben okuduğum şiirlerin hikayelerini de merak ederim belliki şiir gerçek bir olayın gönül sesidir kutluyorum

Ṣiiriniz derin bir hüzün ve sitemle dolu, özellikle kimsesiz çocukların soğuk yalnızlıklarını resmetmişsiniz.

Masumiyetin ve çaresizliğin, özellikle Zehra Bacı ve Hasan Paşa gibi çocuk karakterlerle temsil edilmesi, şiirin duygusal gücünü artırıyor.

Kışın soğuğu ve çocukların üşümesi, hayatın onlara sunduğu eksiklikleri ve umutsuzluğu betimleyen güçlü bir metafor.
Çocukluğa dair eksik kalan her şey, örülmeyen saçlar, kırılmayan dallar, hepsi birer kayıp ve bekleyiş içinde...

Tebrikler..

"Sarı gözlü çocuklar üşüyor
zehra bacı on üç
hasan paşa on iki yaşında
yaşlarından arta kalan günler
anasız kucaklarda
kaleme
kağıda
çaya
pamuklara sarmalayıp sizi
yuvarlıyorum
kardan adamınızı
burnu havucun en olmuşu
kömür gözlerinde keder
atkısız şapkasız
üşüyor kardan adam
üşüyorum
üşüyor yedi cihan
yedi tepe tekmil üşüyor"

Kimsesiz çocukların titremesi hiç geçmez... Mevsim ne olursa olsun...


Selamlar

" En çok çocuklar üşüyor "
Bu cümlenin üstüne daha ne denebilir, ne yazılabilir yorum olarak...
Hiç üşümesin minik yürekler, hiç

Sayın Mıhcı sayfanızda hep şiir okuyoruz.
Dolu dolu farklı tınılarda ve hepsi bambaşka renklerde

Tebrik ederim güne gelen bu anlam dolu ve duygulu şiirinizi

Saygılar her zaman

tebrikler .....gün şiirine ve değerli şairine


nicelerini okumak dileğimle


sevgiyle hep

Herkes sizin gibi duyarlı, vicdanlı olsa keşke...Böyle yetime öksüze sahip çıkıp, sosyal projelerde daha aktif olsalar.

Çok anlamlı, çok duyarlı ve naif bir şiir.

Kutluyorum👏👏
Saygılarımla.

tebrikler güne düşen şiire
cemal abime
saygılar

Saçı hiç örülmeyenlere ve Cemal'e sevgilerimle..👏👏👏

Nobel'in en iyi vefa ödülünü hak ediyor bay C .Mıhçı. Dosttan arkadaşa çocuklara kadar halihazırda herkes ne güzel nasipleniyor bu kalemden. Bir insanın kalitesini vefalı olup olmamasına göre değerlendiririm, ilk dikkat ettiğimdir bu.
İşim gereği ben de onlarla vakit geçirme şansı buldum birkaç projede onların sesini dile getirmeye çalıştık. Çocuklar benim en hassasım. Dünya yeterince kirli. Temiz bakmamıza tek koşul çocuklar.
Dün sosyal medyada okudum. Tam 25 yıl boyunca annesinin kıskançlığı nedeniyle bir odaya hapsedilen güzeller güzeli Blanche Monnier'in hikayesi geldi aklıma. İyi şartlara sahip bir ortamda dünyaya gelen ama daha sonra yaşadığı ve dile kolay 25 yıl süren bir kaos. Tam 25 yıl hapsedilmiş ve abisi annesi tarafından her türlü kötülüğe maruz kalmış biri. Kurtarıldığına rivayet odur ki 25 kğ kadar imiş. Sonrasında düzelmeyen yaralı ruh hali vs vs vs. Hayat kimi içine ne kadar acı. İnsan böyle bir şey işte.
Şiire gelince böyle vefalı bir kalemde yazılan her kelime güzeldir değerlidir anlamlıdır.
Vefalı kaleminize sağlık.
Selamlar saygılar.