Sen Benim Çıkmaz Yolumsun
Kaç kere gittim senden,
Her seferinde son diyerek. Ama her kaçışım, aynı döngüde bir yolculuk, Dönüp dolaşıp yine sana vardım. Anladım ki, sen benim çıkmaz yolumsun, Yüreğin, benim ait olduğum tek liman. Kaç ayrılık sonrası alıştı kalbim yokluğuna, Dokunuşların olmadan, bedenim bir kış bahçesi gibi sessiz, Aşkın olmadan, yüreğim bir nehir yatağı kadar kurak. Ve her gece yıldızlar altında, Hayalinle avundu gözlerim, Belki bir gün yine rüzgarlar beni sana getirir, Belki yine huzuru bulurum gözlerinde. Ama şunu bil ki, Yüreğimin pusulası her zaman sana dönük. |