ÇOK ÇİLE ÇEKTİM
Gönlüme bir kere neşeden yana,
Gelmeyince sıra çok çile çektim. Nevbahâra hasret kaldım boyuna. Her tarafım sahrâ çok çile çektim. Ayrılık safına yazılmış celbim. Beyhûde bir telâş aşk ile harbim. Bir dilber yüzünden yaralı kalbim, Âleme maskara çok çile çektim. İyiliğe gâlip geldi kötülük. Zâlimlerin yüzü umuda dönük. Benimse rûhumda ışıklar sönük, Duvarlar kapkara, çok çile çektim. Bu nasıl bir düzen, nasıl gidişat? Yerine geldi mi en küçük vaat? Kırkında başlasa ne olur hayat? Yirmisinden sonra çok çile çektim. Semâdan yıldızlar inse elime, Duâlar varmıyor yaslı dilime. Kalmadı diyecek bir tek kelime. Gayrı bu son mısra çok çile çektim. İbrahim Halil MANTIOĞLU |
Beğeniyle
Saygılar