Üşüyor Ellerim
Rüzgar erken savurdu
Çıplak kaldı dallarım Bu ayrılık tez yordu Bak üşüyor ellerim Mevsim hazan mevsimi Gül yitirdi rengini Gönlüm hüzün zengini Bak üşüyor ellerim Bedenime yük başım Kabus oldu her düşüm Isıtmıyor güneşim Bak üşüyor ellerim Keder dolu sokaklar Bağrında hep sır saklar Kışa döndü sonbahar Bak üşüyor ellerim Biri göğü sağıyor Ruhuma kar yağıyor İçim dışım soğuyor Bak üşüyor ellerim İbrahim Taşdeemir |
Yaprak dökümü
Kasım …
Hazan mevsimi
Renk cümbüşüne döner kainat. Yere düşen yapraklar sarı, kızıl, taba ve soluk ve yaşlı hakidir genelde.
Yeşil olan yapraklar çamlar ve ardıçlardır.
Büyülecici bir tablo gibidir manzara.
Ama dalar insanoğlu Kasım’da. Ömrün sonbaharını hatırlar. Bir yapraklara bir de aynaya bakar.
Şakaklara düşen aklar, seyrelen saçlar, kuruyan cilt
Yaprakları dökülen kuru ağaçlara benzetiriz kendimizi ve ellerimiz de üşür, yüreğimiz de…
Tefekkür mevsimidir sonbahar…
Yüreğinize sağlık