Bir gün kendime gelirsem
Kovarım beni benden
Çünkü senin yanındır yerim
...ve hiçbir gece koynuma girmedi sensizlik
Yemin ederim

En büyük özgürlüğümdür sana esir olmak
En tatlı şarkıdır benim için dilinden dökülen her sürçülisan
Aşkının yurduna varırsam kırılsın zemberek
Dursun zaman

Bir gün kendime gelirsem
Kovarım beni benden
Hayatta başarılı olamam bu hayat sınavında tek başına
Gölgende gizlidir iz düşümü hislerimin

Elini uzattığında şahlanır cesaretim
Düştüğüm yerlerde olursan ayağa kalkarım
Yanımda sen yokken anlamı bile kalmaz korkmanın

İki dua birden okudum her semaya baktığımda
İki kere tövbe ettim günahlarımız için
İki kere pişman oldum
Birle üç arasındaki bir menzilde pervane gibi dönüp durdum

Bir gün kendime gelirsem
Kovarım beni benden
Tek ağıtın bile iki hüznüyüz biz
Aynı sofrada olsun rızkımız
Aynı şiiri okuyalım
...ve iyi dinle son dileğimi
N’olur gözlerine baka baka tebessüm ederek can vereyim
Aynı anda ölmesek bile
Sakın fazla bekletme beni

İbrahim Halil MANTIOĞLU