Tebessüm ardına gizlenen ölüm...
Yanık bir nakarattım insan çığlığında
Çekinceler belirgin ayın ağılında Kendi alinganliğinda körfezde bir gemi Gelecekler belirsiz, kalbi kırık, hem de yelkeni Suskun bir hâl, gözler ufkunda paramparça Her oluşum kendine sarhoş, avare dolanıyor Her sökük, iğne ucunda kendine yamanıyor Solgun yüzlerde, felaket öncesi panik. At kendi geminde, arzularına tutkulu Uyku zamanı diyor karanlık, kesif bir an Son vedayı, vefaya kurban ediyor zaman Huzur ötesi bir yerde mi ki, gözlerini kapayan Tufanlar içimizde, paslı bir göl suyu Kokuşup kalmış, dingin ruhumuzda Yucelttiğimiz ne çok şey var bayağı Tebessüm ardına gizliyor ölüm, sarı yaprağı |