Vedadan geriye kalanGeceyi yarıp geçen beyaz ellerin vardı dokunulmazlığı olan. Isıtırdım cümleleri tenini hayal ederek. Gözlerin canlanırdı sonbahar akşamlarında. Karabulutların yelkenleri götürürdü beni sana. Çaresizce yakardım imkansız olan ne varsa. Koyardım sabahın düşüne beyaz elbiseler içindeki seni. Gecenin siyah ceketi omzumda beklerdim ahu bakışlarında aşkın son halini. Tahta masada oynardım aşk ruletini seviyor sevmiyordan ibaret hazanın sarı çaldığı papatya yaprağında. Senli benli cümlelerde yakışmıyor dilime artık. Uzayan mesafeler resmiyet kazanmış gibi. Çok şey kırılmış perişan ve darmadağın. Yağmaya uğramış düşlerim gözlerimde kan çanağı. Ne kadar soğuk ve mat bakıyor göremediğim gözlerin. Vedalar elvedalara dönüşürken hangi bayramı kutluyordun ki, uzağımda. |