KÖYDE ŞEHİRLİYİZ ŞEHİRDE KÖYLÜ
Biz kendimiz ettik, kendimiz bulduk
Tat vermiyor bize, ne köy şehir ... Kendi yurdumuzda, yabancı olduk Köyde şehirliyiz, şehirde köylü ... Fakirlikten düştük, yaban eline Döneceğiz derken, bir gün geriye Dediler genç nesil, köy neyimize Köyde şehirliyiz, şehirde köylü ... Çocuklar unuttu örf, adet, dini Açıp saçıp rezil,etti kendini Ne bey olabildik, nede medeni Köyde şehirliyiz, şehirde köylü ... İki arada bir, derede kaldık Kaybolduk içinde, maanen yandık Para mal mülk derken, biz çok aldandık Köyde şehirliyiz, şehirde köylü ... Piknik yapar olduk, dağ, bayır, evde Konserveler yaptık, vakum şişe de Köy gibi yaşarız, biz gökdelen de Köyde şehirliyiz, şehirde köylü ... Kaybolurken Koca, şehirlerde biz Köylerde değişmiş, el olmuşuz biz Dil bozuk unuttuk, konuşmayı biz Köyde şehirliyiz, şehirde köylü ... Tüm güzellikleri, köyde bıraktık Şehir şehir derken, nasibi kaldık Kul Ahmed-i biz bir, çıkmaza sardık Köyde şehirliyiz, şehirde köylü ... Ahmet Ali Canbaz 15/05/2023 |
Herkes kendini beğenir olmuş secim hakkı da kendine bize kendi
Yolumuza bakalım en azından anlamlı idi hocam tebrik ederim
Saygılarımla selamlar