Daha öncekilerden de yankılananlar var bir bak
Nasıl da büyük sorumluluklar üstlenmişler güne
Elleriyle, zihinlerinin gücü ve duygularının ışığı
Her yeni şafağa doğmakmış bu ve kendine de.

Kader dediğimiz emeksiz bir teslimiyet değil
İradendeki gücü bir gör ve saygı ile de eğil
Bırak kolay sansınlar zafere giden bu yolu
Tarihini yazdığın şey sensin, o ki ümitlerle dolu.

Ve zamanın akışı durmaksızın canı törpülerken
Geçmişteki acılara takılmanın ne anlamı var
Gelecek diye beklemeler de anlamsız ve vehimli
Mesele ana dokunabilmektir, işte bu çok önemli.

Seçenekler yok muydu her yol ayrımında
Her biri farklı manzaralar açar yarınlara
Mademki bu gidiş bir masal değil gerçektir
Haydi silkelen artık, seni kaldıracak ayağa
Ve ilhamı bulacağın yegâne güç, iradendir.

Beslenirken kavramak adına hayatı, bak tarihe
Onca olmazları nasıl da olurlamıştır ecdat
Tam da bitti denilen yerde öyle bir diriliş ki bu
Bizi her zorda yeşerten şey, elbette o umuttu.

Zindelik ve heyecan verici perdelerini açmak
Halen dipdiriyken bu sahnede arzuyla rol almak
Bir düşünseydik neler yapabiliriz, öznesiyiz mekânın
Kendimizi daha bir tanıdıkça özgürleşecek hayatın.

Koskoca evren ne büyük ki sınır konulamıyor
Her şeyi kavramayabilen akılsa, bir beyinde sınırlı
İrade gösterilen konularda zafer mutlak yaşanır
Şu iyimser bakış var ya, her kapıyı açıyor.

Varlığın kavranışı akılla ve fakat yön veren his
İrademiz olmasaydı sabırla yürünmezdi yol
Arzu edilen hedefe koşarken dağılacaktır sis
Sabır ve imanla devam et, açsın bahçende gül ve nergis.

Şimdi dingince seyrettiğin şu âlem ibrettir
İçindeki sen, dışındakiyle vakti gelince eştir
Görmek istediğimiz şeyler ve onlarla yaşamak
Büyük umutlarla mümkün bu, odur dayanak.
Bırak fırlayıp gitsinler renkli çizgileriyle
Kitapların arasında sıkışmış kahramanlar
Ver elini, söyle şarkını birlikte neşeyle onlarla
Umuda erişmek için yaşa masal gibi seni
Gıpta edilir başarılara imza atanlara bak ki
Umutların izinde yürümek şerefli ve hakikatti
Bitti dediğin yaşam filizlensin hem de âleni.

Hayat umudun kadardır derler, güzel söz
Umuda giden yolun yolcusuysa pek azdır
Rutinlerle tüketilen ömürler kâbire kârdır
Ufkun ötesindeki masala öykünmelidir öz.

İradenin gücünü alma hafife sakın, o güneştir
Onunla nefes aldıkça dünyan asudedir, cennettir.
Bir masalı da biz yazmayalım mı, kim engel
Rehaveti, tozu toprağı silkelenip haydi gel
Daha bir coşkuyla aksın gönülden dere, çay
Umudu yeşerten o iradeni, sana gücü katan say.