BİR YOL, BİR DURUŞ
Ne sağanaklar gördük, aldırmadık ıslanışa
Düşüşleri de oldu hayatın, durmadık inadına Eli uzatanlar da oldu bu hezeyanlarda yazdık Onlarla yeni şafaklara, güzel günlere uzandık Sırtını dönenler de oldu, gölgeleri uzaktı Değmediler gönle, dostlukları bir tuzaktı. Kimse anlamadı belki de bu yolda yolcuyuz Kiminde serabı görür, kiminde umutluyuz Çöllerin bir bitimi yok, yolcuya gerektir dost Neyleyeyim sırtımda pahasız olsa da post. İki iyidir birden, üç ise daha bir güçlü Tek başına nasıl yürünür zorlu bu ülkü? Ya inandıklarımız uğruna göze almalıydık Ve ne çıkarsa bahta diyerek de cesaretle Anlam verilemez ise yaşananlara bunaltırdı Gönle değmeyen bir hayatın ne anlamı kalırdı? Bir kâr zarar ticareti bile olsaydı şu geçmiş Bunların içinden bize neler ve niçin sinmiş İşte bu zarafetle ayırırken çirkinleri iyiden Zaman nasıl da olgunlaştırır bizi tecrübelerle Öyle bir ses gelir ki esenlik katarak maziden. Dünü, günü ve yarınlara uzanıştasındır sen. Bir yarışa benzetseydik takvimden her sayfayı Dünlerin farkı olmalıdır duygu ve düşünüşte İki günümüz farklılaşmamışsa doğar karartı Dilden de gönülden de yansımalıdır renk katarak İşe, eşe, yakına, uzağa tüm varlığa dokunsun neşe. Yarın var mıdır, doğar mı şafağı bilmem ancak Bugünden ne yapılırsa izleri o günlerde doğacak Ve bakarken mevsimsiz rüzgâr eşliğindeki sağanak Umudu ekenler için, daha bir güzel fecri de başlatacak. Kalemi tutan el biz değil miyiz, ona yönü veren Niçin çizmesin ki o, türlü zarafetiyle desen Bizle vardı hayat, biz idik öznesi onun, seçiyoruz Hangi kapıların açılacağına olan inancımızı Her an cesaretle daha bir açmak varken güneşe Daha ilk sendelemelerde niçin vazgeçiyoruz? Bir karınca örneği ne kadar da inandırıcı ve gerçek Küçücük cüssesiyle taşıdığı yük, inanılmaz Hele öyle de bir engel çıkmışken öne, direnerek Aşıldığını da görmüşüzdür, masal değildir bu İmanla yürüyenlerde içte tükenmez aşk ve huşu Onca sorunlarda boğulmak değildir asla seçenek Aç kanatlarını alabildiğince yükseğe uzan Ve senden de bir yankı kalsın, çıkacaktır bir duyan. Oğuzhan KÜLTE |