durgu
/
ruhumda deliklermi var güneş içimden geçiyor bölgesinde rüzgarın alevsi harı tadın da ise gün batımın durdunluğu deniz yesil bir melhem oluyor yalnızlık nidalarında ilk demler lili içimde göçmen ve kölemen bir ses ansızın gülüçük her zaman nisan yağmurun elleri olsaydı yürekten tutar merhamet atlı ay doğusuna bırakırdı lora gibi bakma geceye hüzün en yorgun yanımızdır ve uzak ülkede yalnızlık odaları saklı ve sen üryan seste o zaman darlığı kutsanmış gözlerle içinden sus lili papatyalar hep erken uyanır. / |