Bir Ömrün Şiiri
Bir sabahın şafağında, gözler açıldı dünyaya,
Bebeklik kokusu, anne kucağında huzurla. İlk adımlar atıldı, düşe kalka öğrenildi hayat, Çocukluğun neşesi, oyunlar, masumiyetin kanatları; Gençliğin coşkusu, hayallerle dolu yıllar, Aşklar yaşandı, dostluklar kuruldu sımsıkı. Dünyanın renkleriyle boyandı ruh, keşiflerle, Sınavlar verildi, kimi kaybedildi, kimi kazanıldı, Olgunluğun ağırlığıyla, adımlar daha temkinli, İşler, sorumluluklar, hayatın gereklilikleri, Aile kuruldu, sevgiyle büyütüldü çocuklar, Onların gülüşlerinde, geleceğe dair umutlar; Yıllar geçti, saçlara aklar düştü yavaşça, Tecrübelerle dolu bir zihin, bilgelik taşır, Zamanın izleri, yüzlerde derin çizgiler, Her biri bir anı, yaşanmışlığın izleri; Emeklilikle tanışıldı, dinlenme vakti geldi, Geriye bakıldığında, dolu dolu geçen bir ömür. Torunların sesiyle şenlendi evler yeniden, Hayatın döngüsü, bir nesilden diğerine; Sonbaharın huzurunda, dinginlik sarar bedeni, Geçmişin tatlı hatıraları, kalpte bir melodi. Gözler kapanırken, bir veda zamanı gelir, Ama ruh bilir ki, her son bir başlangıçtır; 70 yıl, bir ömür, dolu dolu yaşandı, Sevinçler, hüzünler, zaferler ve kayıplar, Her anı değerli, her anı bir hazine, Hayata bırakılan iz, hiç silinmeyecek bir şiir. Bahadır Hataylı/19.05.2024/23.00/Sancaktepe/İST |