Yâr Diye SevdimSahvet-i kalb ile çıktım karşına Alem-i ekberde yâr diye sevdim Hedef aldın beni bir tek kurşuna Kaçarsam alnımdan vur diye sevdim. Yıktın surlarımı yıktın bendimi Bad-ı tecelliye verdim kendimi Muarız fırtına şimdi dindi mi Açtığın yarayı sar diye sevdim. Kazdığın uçurum bil ki çok derin Bîzeval eyledim kalbimde yerin Aşk-ı hakikatim oldun sen benim Canımda bin asır dur diye sevdim. Şeb-i hicran oldu gördüğüm düşler Sevene reva mı kahpe gidişler Akıl’a ziyanmış gizemli işler Belli ki bilinmez sır diye sevdim. Bu sevda kör etti düştüm gaflete Katlanmak bezdirir sonsuz mihnete Acımasız mezmum gelmez minnete Yanan yüreğime kar diye sevdim. And olsun bir daha seversem eğer Yaşadığım her an oyunmuş meğer Ahyar olmayana vermişim değer Belki de bir ümit var diye sevdim. İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem) |