geçip gidiyorum perdelenmiş gözlerimde sönük yıldızlar gecenin yorgun fısıltılarını içen sessizlikte küçücük bir umut ışığında
yağmur yağar gökkuşağı düşer belki karların eteğine kalbimin örgü sepetinde renkli pamuk şekerleri hediyem olsun kimsesiz çocuklara düşlerini yitirmiş hastalara
geçip gidiyorum geceyi yüzlerinde ezberlemiş sokaklardan animasyon yaratımı yüksek bir hayalin kapısından odamdayım mavi gri duvarların ortasında yatağım uykunun resmini çiziyor kağıtlara grileri giyinmiş gölgeler
hayır! hayır! olmaz uyku yok göğsümdeki ağrı dinmeden ay ışığı güneş gibi düşmeden pencereme ve göçmen leyleklerdeki yâr kokusu olmadan gece taş gibi sert ketum bir medyum gibi hiç acımaz incitir kalbimi
geçip gidiyorum uçup gidiyorum belirsizliklere bilinmeyenlere bedeni yitik ruh gibi ışığıma pervane oldu karanfil kokulu kuşlar
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
KARANFİL KOKULU KUŞLAR şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
KARANFİL KOKULU KUŞLAR şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Yine göğsümde O bilinmedik sancı Sanki bedenim yanımda ruhum ruhunda huzur arıyor...
İnsanı boğan sıkın bir zaman diliminde Geçmişe duyulan özlemin yarattığı bir hüznün isyan ve özgürlüğe dönüşme istemi olarak algıladım bu şiiri. ki: uçmak istemi özgürlük ve sonsuzluk istemini çağrıştırıyor Şairin yaşadığı anlardan yola çıkıp şiirle seslenişinde, yolculukla başlayan bu şiir depremle bitiyor. Ancak bu deprem bence yürekte, an’a kendisini duyumsatan anıların ağırlığında yaşanıyor.
Şiirdeki imgeler, dize örgüsü, dizeler arasında kurulan anlamsal bağ okuru sürüklüyor. bir solukta rahat okunan, okundukça çoğalan ve okurun bilincinde daha da uzayan bir şiir.
Çok güzeldi şiir Tebrik ederim sevgili şairim Emeğine Yüreğine sağlık
Bu şiirinizde, derin duygu katmanlarıyla dolu bir iç dünyanın kapılarını aralıyorsunuz. Duygusal bir yolculukta, kaygılarınız ve umutlarınız arasında gidip gelirken, okuyucuyu kendi iç dünyanızın derinliklerine davet ediyorsunuz.
İlk dizeden itibaren, geçmişin hüzünlü anılarına dair bir yük taşıdığınızı hissediyoruz. "Perdelenmiş gözlerimde sönük yıldızlar" dizesi, içsel bir boşluk ve karanlık hissiyatını yansıtıyor. Ancak, bu karanlıkta dahi bir umut ışığı beliriyor, belki de yaşamın anlamını yeniden keşfetme arzusunu simgeliyor.
Şiirin ilerleyen bölümlerinde, doğanın ve renklerin gücüyle birlikte umut yeniden yeşeriyor. "Yağmur yağar / Gökkuşağı düşer belki karların eteğine" dizelerinde, doğanın döngüsü ve yaşamın süregelen güzelliğiyle karşılaşıyoruz. Ayrıca, kalbinizdeki sevgi ve empati, "renkli pamuk şekerleri" olarak ifade edilerek, başkalarına umut ve sevgi sunma arzunuzu da vurguluyorsunuz.
Ancak, bu umut dolu anların içindeki bir gerçeklik de var: acı ve zorluklarla dolu geceler. "Uykunun resmini çiziyor kağıtlara / Grileri giyinmiş gölgeler" dizesinde, iç sıkıntıları ve karanlık duyguları hissediyoruz. Bu, insanın içsel mücadelesini ve yaşamın karmaşıklığını yansıtan güçlü bir betimleme.
Son bölümde, umudun beklenmedik ve belirsiz şekillerde belirebileceği vurgulanıyor. "Karanfil kokulu kuşlar", belki de umudu temsil eden beklenmedik güzelliklerin ve umutların varlığını simgeliyor. Bu, yaşamın içindeki sürprizlerin ve iyimserliğin önemini hatırlatıyor.
Sonuç olarak, bu şiirde duygusal bir derinlik ve içtenlik var. İçsel bir yolculukta yaşanan zorluklar ve umutlar, dikkatlice dokunulmuş dize ve imgelerle ifade ediliyor. Sizinle bu derin ve etkileyici deneyimi paylaştığınız için teşekkür ederim.
O bilinmedik sancı
Sanki
bedenim yanımda
ruhum
ruhunda huzur arıyor...
İnsanı boğan sıkın bir zaman diliminde
Geçmişe duyulan özlemin yarattığı bir hüznün isyan ve özgürlüğe dönüşme istemi olarak algıladım bu şiiri. ki: uçmak istemi özgürlük ve sonsuzluk istemini çağrıştırıyor
Şairin yaşadığı anlardan yola çıkıp şiirle seslenişinde, yolculukla başlayan bu şiir depremle bitiyor. Ancak bu deprem bence yürekte, an’a kendisini duyumsatan anıların ağırlığında yaşanıyor.
Şiirdeki imgeler, dize örgüsü, dizeler arasında kurulan anlamsal bağ okuru sürüklüyor. bir solukta rahat okunan, okundukça çoğalan ve okurun bilincinde daha da uzayan bir şiir.
Çok güzeldi şiir
Tebrik ederim sevgili şairim
Emeğine
Yüreğine sağlık