ömrün beyaz çöllerinde aklanıyor kurak mevsimler rüzgârın nefesinden yeşil bir kurdele gibi uçuşan hayat gerçekçi olamadın hiç gölgemle oyun oynayan zaman bozuk para gibi yaşanan aşkları tedavülden kaldırırken su gibi harcadın o güzelim yılları
geride ne bir iz ne bir ser
akıyor dallardan su gibi düşen yapraklar ve incinmişlik uzun koridorlu apartmanların nefti yalnızlıklarında demode düşlerin kopuk hayallerin dokunduğu her nüans aralığında göz yaşartan ah! örümcek ağları
oturgan ve buyurgan bir barın köşegen aynalı cızırtılarında bordo sandalyelerindeki etek ve pantolon izlerinin bıraktığı egzotik kaçamak cazibenin ah! o kötücül çarpıcılığı
incecik yolların taş döşemeli kaldırımların havanın yağmurun rüzgârın suyunu emen keder mevsimleri bohem hayatın yırtılan düşlerini bakışlarıma yansıtan sokak lambaları farzetin ki hiç uğramadım hiç geçmedim yanınızdan hiç durup çakmağımı çakmadım ışığınızda yakmadım hiç sigaramı
bulutsu sisli akşamların uyuşuk saçlarında onca tükenmişlikler lirik melodilerin kulağımı tatlı tatlı okşayan o içli tınıları yüzüme alnıma dağılan kahküllerimin yollarından hiç geçmediniz konaklamadınız hiç mutluluklarımda
yabancısıyım sanki bu dünyanın kırmızı duvarlardaki resim panolarında kırılgan şehirlerin pasaklı yüzü kirli yollarında koşmamış hiç çocuklar insanlar sarılıp hiç öpüşmemişler ıslak ferforjeli pencerelerden eğilip sarkmamış hiç yaşlılar neşeli şarkıları hiç çalmamış sokak şarkıcıları
sanki teğet geçiyor adımlarım her şeye herkese içimdeki sesin melankolik dramalarında mehtap ay yıldızlar yok denizlerin dalgası kumların parıltısı da
eski paslanmış bir bisikletin kurumuş bir ağacın gövdesine yaslanısı gibi hüzünlü gözlerim karelere bölünmüş ömrümün her karesi hançer kesiği gibi kanarken ruhuma çalan hiçbir melodinin kıvrak ritimleri titretmiyor zamanı
durağan vakitlerin ortasında pili bitmiş bir saat gibi anlamsızım yanımdan tırnak uçlarına basa basa geçip giden günlere aldırmadan ıslak öpücüklerimi yaprak yaprak uçuruyorum lavanta kokulu kederli hüsran dağlarına
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
KEDER şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
KEDER şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Saygılarımla