UYKUSUZ DÜŞLERGöçebe gibiyim, korunaksız bir kafeste. Bir bülbül var yüreğimin konukluğunda. Konacak dalları da yok, Dinlenmeye vakti de. Yarına değil, bugüne hapis sadece. Göçebe bir kafeste, Dinleyip duruyorum sessizliği. Bilirim; Güneşin arkasındadır benim özgürlük türküm. Güneşin doğuşunda uyandırdığım şarkıyı, Bir damla su gibi serperim yüreğime. Ama sabaha daha çok var. Yine de umut oluyor bana; Ay ışığından utanan, mahcup bir sokak lambası, Uykusuzlukla yarışan düşlerim, Saçlarımda gizlenmiş son bir damla akşam... |