Ben Sadako Sasaki...
Unutma sakın beni.
Unutma adımı.
Altmış bir yıl önce,
25 Ekimde
Melek oldum,uçtum göklere.

Ben Sadako Sasaki...
Ezberle adımı.
Tutun, barışa uzattığım ellerimi.
Belki o zaman, affederim sizi.

Ben Sadako Sasaki...
Hiroşima’lı,küçük Sadako Sasaki.
Hatırladınız mı beni?
Atom bombası atmıştınız hani.
Binlerce insanı anında yok etmişti.
Yıllar sonra bile yok etmeye devam etti.
İşte ben O,Sadako Sasaki...
Bomba atıldığında yaşım ikiydi,
Öldüğümde ise,sadece oniki.
Peki benim suçum neydi?
Büyüdüm,okula başladım.
On iki yaşında hastalandım.
Üzüldüm,korktum ama umutluydum.

"Kağıttan bin turna kuşu" efsanesini bilir misin?
Kim kağıttan bin turna kuşu yaparsa,
Dileği kabul olurmuş,efsaneye göre.
Kağıtları katlayıp, bin turna kuşu yapmaya başladım.
Kanatlarına "Barış" yazacaktım,
Kanatlarına "Savaşmayın" yazacaktım,
Bir de "Sağlık" yazacaktım.
Ama 644 defa katlayabildim kağıtları.
Ben Sadako Sasaki.
Hala mı hatırlAyamadın beni?
"Kağıttan bin turna kuşu" yapamadım.
Umutla uçuramadım.
Ben melek oldum,göklere uçtum.

Ben Sadako Sasaki,
Affetmek istiyorum sizi.
Savaşmayın,
Yok etmeyin,
Çocukları öldürmeyin.

Ben Sadako Sasaki.
Bak şimdi hatırlayacaksın beni.

"Kapıları çalan benim,kapıları birer birer,
Gözünüze görünemem,göze görünmez ölüler"

Hatırladın mı Nazım’ın şiirini?
İşte ben O kız,
Sadako Sasaki.
Sakın unutma beni,

BEN; SADAKO SASAKİ...