Nişaklı olsa ayağın paye beklemez yollardan gecenin nişine sakladığı öksüz rubaileri aramaya çıkar aklı olsa ayağın pencerenin bölücü kollarından tutar açar kanatlarını sonuna kadar gecenin gizli fanusundan içeriye bakar aklı olsa ayağın gecenin nakaratındaki kozmopolit hüznü üryan tabanıyla bulur şefkatsiz topuğunda taşlaşan kederle değil kambur parmaklarında kıkırdaklaşan aşkla dinler H. Korkmaz, (!) Sthlm |