Paris Mavisi
-içeriğini yitirmiş çağımın anafikri
bu yüzden hüznüm kıvranıyor- bugün de mecalsız ısıtıyor kuzey güneşi bir başıma bakir bir ormanın derinliğinde ritmi bozuk çağımın kalbini düşünüyorum ıssız bir keçi yoluna düşmüşüm doğunun kavurucu kaosuyla yanıyorum eril saltanatın sunduğu yapay zeka refahını deforme olan beynimin zulalarına çipliyorum yüreğime yığılan hiperaktif hüznüm derhal anarşist beresini takıyor meydanlarda isyan susturulamayan slogan ve hiç eskimeyen baladların nakaratlarını cilalıyor fakat şansım yaver gidiyor hüznüm bir çırpıda darmadağın oluyor çünkü korku tanımayn tavşanlara ceylanlara sincaplara rastlıyorum imreniyorum onlara o naif uçarılıklarına gülümsüyorum gülümsüyorum... nihayet mutluyum nihayet gözlerimin elası paris mavisi bir yaşamla yeniden aydınlanıyor H. Korkmaz, juli 2021 Sthlm |