Okaliptus Ağacıey rüzgara asılan dağları tırmalayan hüzün sen ki harcını kararsın kendinin mimarı olursun mühendisi olur işçisi olursun derdinin kendini doğurmanın övüncüyle kendini emzirirsin ilk sözcüğü ilk adımı atmayı öğretirsin kendine aksamayan keyfinle ve kendi kendinle büyüdükçe büyürsün üstüne katlar atarsın yükseklik korkunu dahi unutmuşa benzersin … alanı daralır birdenbire tebessüm reflekslerinin ah ki ayaklarında onulmaz yaşam ağrısı önünde aşılması güç sarp dağlar nice yollar nice vadiler ovalar koylar... oysa yaşamak var anlamın anlamındaki anlamı anlamlandırabilmek var Okaliptus ağacında iksir henüz yürünmeyen Sevgi Yolu yürekte nice düş... H. Korkmaz, Aug. 24 Sthlm |
Okaliptus gibi şiir de her derde deva
Selam ve sevgiler Tüya, ne güzel yazıyorsun.