Bazen korkuyorum senin sayfana bakmaya çünkü bir alabora olma durumu.
:)
Öğretiler kişiye her şeyi öğretmez. Bütün öğretilerde esas alınan ana bir tema vardır. Bir tek şeyi öğretir: H/iç/lik.
Hiçlik zenginliktir, lakin kalabalık değildir. Huzurdur. Ruhun çıplaklığıdır. Çoğul bir yalnızlıktır.
Bunu yazarken aklıma, sağ olsun Yazan Adam'ın felsefenin önde gelen dehaları ile ilgili severek okuduğum naçizane bilgilerimizi tazelediğimiz seri şiirindeki Diyoje'nin yaşamı aklıma geldi. Bir köpeğin su içişini gördüğünde elindeki su kabından vazgeçişi geldi.
Bir şey olmamak yitmektir ama hiçlik nirvanadır.
Daha çok şeyler diyecektim ama kafam karışık, unuttum.
Kalemine sağlık kirvem.

“Her şey bir şeydir ama cehalet hiçbir şeydir.”

Muhammed bin Abdullah bin Abdulmuttalip

Bu alem Şeyler üzerine bina olmuş Şeyler kalabalığıdır.

Ve karga.
İşte bu dışkıdan tasavvur edilen benlik üstinsan karakteri. Zerdüşt bunu beğendi.

Tebrikler Tüya.

😂😂

Herşeyin içine *oku çöpü de katmak lazım ama hiçbir şeyin içinde de hiçbir şey var.
Şimdi omu bumu desek bu da yeni bir paradoksa neden olur.
Herşeyi biz *oka bağlamadan çoğulluk olarak değerlendirirsek daha güzel bakabiliriz.
Ama şunu da düşünmek lazım. Herşey lazım mı değil mi, kimi ne göre gereksiz kimine göre şifadır. Ama atık olarak çıkan şeyler bir başkası için çok değerli bir şeydir. Çünkü doğa döngüden ibarettir. Evet dışkı çıkması gereken yerden çıktığı an atık ve pis görünebilir fakat döngü de her *oka ihtiyaç var. Sana göre dışkı başka bir canlı için yaşam kaynağı ***
Ve o canlılarda bizim mikrop dediğimiz ama bizim yaşam kaynağımız.

Yani biri size herseyim diyorsa iyi birşey bu. Her türlü analizi yaptık ve herşeyin kendi döngüselinde bir değeri olduğu gerçeğine erdik.
Boşluk bile gerekli, çünkü fazlalıklar için boşluğa akar evren...

Günüme seçtim
Tebrikler Tüya...