DoğaçlamaDünyanın bir ucundan sesleniyorum saat 22:35 güneş batmak üzere televizyonda futbol maçı var göz ucuyla bakmadan edemiyorum şiir okuyorum bir yandan da okudukça hüzünleniyorum hüzünlendikçe kendimle kavgaya giriyorum beni benden ayıran yok beni benden uzaklaştıran yok beni dinleyen yok beni fantastik bir fikirle ikna eden yok Dünyanın bir ucundan sesleniyorum saat 22:44 Aziz Nesin’i dinliyorum Madımak’ı anlatıyor çaresizliğini yavaş yavaş yanarak ölümü "şeriat şeriat" diye bağıran topluluğun nefretini nasıl kurtulduğunu yarına dair umutsuzluğunu dinliyorum "hangi çiçek diğerini sarı açtı diye ayıplar" diyor C. Bukowski ciddi ciddi düşünüyorum siz de düşünün Dünyanın bir ucundan sesleniyorum saat 22:49 gözlerim şiirlerde dolaşırken göğsüm daralıyor kaburgalarım kalbime abanıyor ciğerlerime oksijen gitmiyor kafamın içi zonkluyor parmaklarım puşt bir istekle tuşlarda geziniyor çayımı içmeyi unutmuşum Dünyanın bir ucundan sesleniyorum saat 22:56 balkonun kapısı açık martıların çığlıklarını duyuyorum şimdi de bir tren geçiyor gözüm ekrana kayıyor gol atamamış takımlar boşu boşuna koşmuşlar maçı uzatıyorlar şimdi Ronaldo gergin görünüyor galiba, Slovenya beni nasıl engeller, diye düşünüyor bu ne hırs kardeşim, diyorum Dünyanın bir ucundan sesleniyorum saat 23:12 hayat paradokslarla dolu ben de siz de onun ağına takılmışız sanırım kalıcıyız H. Korkmaz 1/7-24 Sthlm |