Zaman ne çabuk geçmiş,
Daha dün okulun bahçesindeydim...
Zeytin ağaçlarının altında
O top koşturan çocuk ben miydim?
Saçlarıma yağmur damlaları düşerken
O kaçan çoçuk ben miydim?
Bu düşen damlalar yağmur değilmiş,
Meğer bilememişim...

Bir su misali geçti ömrümüz,
Şu gencecik yaşımda bile
Hep kaçmışım,hep uzaklaşmışım,
Belki hayattan,belki zamandan,
Belki de savaşlardan...
Lakin takılıp düşmüşüm yine,
Bir sabah uyanırken
O derin uykumdan...
Kanlı bir oyuncağa takılmış ayağım,
Belki bu sondur,
Ya da yeni bir başlangıç...

Geçti artık zaman;
Ne beşime dönebilirim,
Ne de on beşime...
Ne savaşları önleyebilirim,
Ne de bir çocuğun göz yaşını silebilirim...
Lakin zeytin ağaçlarını özlerim,
Bir güvercin olup
Uçmak isterim diyar diyar...
Lakin korkarım,ürperirim,
Kanatlarım olsa ne yazar,
Layık olamazsam ismime...