Beşer
Kendinden kurtulmak için
İnsan şaştı beşer gibi İçine düştü bir hiçin Bir girdaba düşer gibi İşte arşın işte meydan Şüyuu bed vukuundan Özgür ruhu ona zindan Çıkışı yok bişar gibi Yaza dönmez onun güzü Geceye benzer gündüzü Harlanınca gönül közü Dağlar aşar koşar gibi Ömür biter bitmez zarı Dinmeye gelmez efkârı Kışa satar nevbaharı Kuyusunu eşer gibi Zamanı yok nefeslensin Dönüp özüne seslensin Artık pişip de uslansın Kör bahtını boşar gibi... |