oysa uyuyunca geçmez hiç bir acı
mevsimler gelir geçer
haftalar, aylar, yıllar
ama senin saatin hep aynı yerde durur


zaman geçtikçe sen daha çok eksilmeye başlarsın
yaprağın yeşilinden, göğün mavisinden
sevdiğin şarkılardan, her gün yürüdüğün yollardan
hep biraz daha fazla



gittikçe daha da uzar gölgen
susmaya başlar cümlelerin
derin bir sessizliğe mahkum olursun


uyuyunca geçer dersin
gözlerini her kapattığında hayali yakar kor misali
ağlarsın
ağlarsın
kendinde yok oluncaya kadar ağlarsın
bilirsin hiç gelmeyecek
bu öyle bir yokluk
bu öyle bir dağınıklık ki
ne yaparsan yap asla geçmez...


Dedi bir dost....
Geçmez balım ne yaparsa yapsın insan. Uyanık iken de geçmez uyuyunca da.
Ellerin üşür her mevsim, ısıtmaz olur güneş bedenini.
Ne çok şey yazılır bu şiire...
Konu aşk ise
Konu ayrılık ise

Konu birinde kendini unutmak ise...

Sağanak gibi yağdı hicaz makam şarkılar üstümüze
Sırılsıklam ıslandık

Tebrikler balım.
Sen yine de hicaz ve hüzzam makamlardan uzak dur.

Sevgilerimle bir ömür


https://www.youtube.com/watch?v=hmcUQVf_b-M