Ölümsüz Mısralar
Ne zaman başlasam yüreğimin akibeti
İçimden geçenler aklıma sığmıyor yıkıcı. içimdeki haylaz çocuğu susturmaya gücüm yetmiyor. Birikmiş yakarışlar düğümleniyor boğazıma. Sorgusuz-sualsiz dökülüyor satırlara. Seni anlatma arzusunda ki kelimeler, Hunharca vurup kaçıyor kalbime. Ben yine gönüller arası köprüler kurup, Akşamın gözlerime düştüğü anlarda. Galiba yine sensizliği yazıyorum, Kalemimi kağıda vurduğum her an, Olağan üstü bir şeyler kopuyor içimden. Okyanusun ortasında çırpınmaktan farksız. Her çaba biraz daha ölüm. Her çırpınış biraz daha sendin. Nasıl bir çaresizlik kaplıyor ruhumu. Damarlarımdan çeksem. Kafamdan atmaya çalışsam. Nasıl bir şey etkileyici. Her kaçışım da biraz daha, Seni sonsuzlaştırıyor cümlelerim. K U R T U L A M I Y O R U M Her defasında biraz daha benim oluyorsun. Saatlerin peşi sıra birazdan gökteki, Tüm Işıkları söndürülecek umutlarımın. Seninle sevgimi ölümsüzleştirmem gerekirken, Yokluğunda şiirlerimle seni ölümsüzleştirmek, Çok ama çok zor geliyor bana. Tetiği çeksem kalbime biliyorum ki; Parça parça sen çıkar, Sen döküleceksin, Yüreğimin her yerinden. Biliyorum ki benliğim oluk oluk senden ibaret. Kalbimdeki sen mısralarıma dökülüyor. İçimdeki acılarımla eksilmiş biraz daha ben. Kendimi kaybetmişim ama zamanın gücü, Seni yüreğimden alıp götürmeye yetmemiş. Aklımla beynimin uğruna verdiği savaşta. Tuz basıyorum acıyla yenik düşmeyen kalbime. Çatlayan senli yüreğimin sen yarasına. Satırlarda kalan her boşluğu dolduruyorum. Mısralarım seni anlatmanın kafi gelmediği yerde, Yüreğim utanır başaramamanın, Ezikliğini duyuyor karanlıklar içinde. Bir günü yada bir asır mı demeliyim? Özleminle yokluğunla kapatıyorum. Daha kaç gün tüketirim düşünmeden, Nefes alıp almadığımı bile bilmeden, İnan sadece seni yaşıyorum... Erhan Çuhadar Sabır Gemisinin Kaptanı |
tebrikler