Sunu:
Yüzünü güneşe dönen sevgilere.


Çiy damlası dem vakitlerinde
Bütün yollarından geçtim
bu kentin
Çetelesi roman ayraçlarına figür
Takvim yaprağıyım bu akşam
Sussam sadece sesimi ıslatır bulutlar
Kaldırım kenarı papatyalar
Sanki her yaprağını
Can telaşı ile umarsız bir falcının ellerine
-Ha bıraktı
-Ha bırakacak
Ne falcılara inandım
Ne de üçü kaç geçen vakitlere

Israrla
Göğün ucunda unutulmuş aşkları anlatan
Kafiyesi bozuk şiirleri eziyor eksik dişleriyle
Sevmiyor yaprağına denk gelen düşler
Kavuşmaların mahşere kalışını
Yirmilik ile değişiyorum

İki yirmilik ile değişiyorum
Moda’da gün batımını

Yağmur yağıyor
Şairi asıyor gözlerinden daracık sokaklar
Parmak uçlarımla siliyorum
Gözlük camlarımı
Yanıkkapı’dan geçiyorum
Haliç’e
Deniz kurşun gibi ayaz
Dalgalar en ağır aşkın ağıdını vuruyor iskeleye
Deyimlere paydaş oluyor kalemim
İskele çayımda
Salı pazarı hüznü
Şiirle ölüyorum bu akşam

Rehbersiz sözcüklerin de belleği vardır
Papatyanın gözlerinde
Anafor yalnızlığına denk gelir kimi zaman
Kan ve ter içindeyim
Ateşler içindeyim
Yolcusuz geminin direğine
Şairi asarlar bu akşam

Rengin her halini geçtim mevsimlerden
Kalırsa bana bu mevsimlerden
Şile bezinden bir tuval kalır
Bir de
Bu şehirden avaz avaz selam eden
Papatya falında
Allı Turnam ...