Soy ağacımda bir dal ol istiyordum ,
sonra yaprak yaprak açsın ve yeşersin evlatlarımız ,
geçmişi unutarak geleceğe umutla bakarak yaşayalım istiyordum.
keşke sende isteseydin...

Gidiyorum dedin ve gittin…
Seninle geçen her an ,
benim sandığım
bitmez sandığım tek gerçek mutluluğumdu
Şimdi gidiyorsun , öyle mi ?
Peki İnsan mutlu olduğu an’a ,
“ Hoşça kal ” diyebilir mi ?
“Hoş” olan sen , “kalan” ise ben olacaksam!

Gidiyorum dedin ve gittin
sözünün arkasında durdun
Oysa özümün yanında dur isterdim
İşte o an’ı ayrılığın miladı saydı kalbim
Ayrılığa milat mı olurmuş deme sakın
Her ayrılık her kalpte müebbet e gün saymaktır sevdiğim

Gidiyorum dedin ve gittin
Sanki ayağı kırılmış bir atın adımlarında saklı kaldı sevinçlerim
Acısı ve sonunu bilmenin hüznü ile
adresi belli tek kurşunluk hayal kırıklığı mezarlığına
semeriyle kefenlendi geleceğim


Gidiyorum dedin ve gittin
Gözüm yaşlıydı belki ama,
gençliğinin baharında adı konulmamış umutlarım vardı benim .
Mevsimine küsmüş kar taneleri gibi tek tek düş/tü eridi ve (bende)bitti(m).

Gidiyorum dedin ve gittin
Ben hala yokluğunun orucunu tutuyorum
Yazık ki bir sen bilemedin
Hiç bir gönlün iftar sofrasında yer almadım “çünkü yerim” belliydi
Yer/im yüzüm sendin
İnan sol yanımdan ne bir lokma haram aşk
ne de bir yudum sevgi geçti
Geçen sadece senelerdi


Şu hayatta herkesin en az bir kez
"senden sonra" sı olması ne acı
Rabbim en doğrusunu bilir elbet
ben kimseyi kınamadım
ama yine de payıma düşeni aldım
ve yazdım

Senden sonra
Çok defa kendimle konuştum
sürekli bir muhabbet açmaya çalıştım durdum
cevap gelmeyince de mecburen sustum
İnsanın zoruna giden şeylerden birimidir bilmiyorum ama
insanın kendine susması !
Tarifi var mıdır bu sessizliğin ?
Dedim ya bilmiyorum .
zaten hayat ne zaman bildiğim yerden sordu ki !
Onu da anlamıyorum

Senden sonra
senli ilaç t/adında ,
hem de doktor el yazısıyla
bir kaç kutu şiir yazdım
kimse okuyamasın istedim
dozunu kaçırsam da çoğu zaman
yine de bir sabah bir de akşam
ve yine aç kalbe okumayı ihmal etmedim
Keşke bedenime bu denli can etkisi olmasaydın sevdiğim

Senden sonra
içimin güneşi hep batıdan doğdu
Zaman iki kirpiğin birbirine kavuşması kadar kısaydı
geçmişi unutturmayacak kadarda uzun ve acımasız


İnsan kendi ile saklambaç oynayabilir mi ?
Ben hala kaybettiğim beni arıyorum.
elma demeye dilim mi varmıyor bilmiyorum .
Sürekli armut diyorum ve hala şiirlerin gölgelerinde s/aklanıyorum
içime attıklarım ile kanıyor , dışıma yansıttıklarımla da yanıyorum.
Bir gün bir yerden çıkıp ta gelmeni
Ve Elma demeni bekliyorum


Uğur Kılıç / Respect

14.02.2024