1984 kışı
Kapısı kilit tutmayan bir ev
İki evlat bir ana
3 can o dökük yuvada
Baba gurbette
Akrabalar kendi hallerinde
Hava soğuk
İnsanlar buz
Yaşım çocuk
Yaşadığım yokluk

1984 kışı
Kapısı kilit tutmayan bir ev
Güneşli günleri g/özleyen
Üstü açık bir oda
Gece karanlık
Gece kör
Gün bize,
Geceyse gözlere yokluk.
Misafir aynı
Bazı zaman Yağmur
Bazı zaman kar
Birde yatılı gelen soğuk

1984 kışı
Kapısı kilit tutmayan bir ev
Antensiz bir televizyon
Ekranda hep aynı film
Başrolde karıncalar
İzlenense ,
“Siyah beyaz hayaller”
Baba gurbette
Anne sahipsizlikte
Çocuklar her şeyden bir haber
Kentin siyahlığından
Nasibini almış
Kara lastiklerle araba yarışı peşinde
Eş dost desen gri
Mutluluk fani
Yokluk baki


1984 kışı
Kapısı kilit tutmayan bir ev
İçimizde, dışımızda soğuk
Küresel ısınılmamış zamanlar
Kadrolu yokluk halleri
Azın kıymet bilindiği
Çoğunsa görünmediği
Şükrün tohumlarının ekildiği
Sofraya 3 can oturup
2 çocuk yemek yendiği günler
Anne aç değilmiş
bizden önce yermiş
hep öyle söylerdi
Çocuktuk anlamazdık
Gerçeğe çok zaman sonra ah landık


1984 kışı
Kapısı kilit tutmayan bir ev
Babamız koymuş isimlerimizi.
Çipli yada çipsiz
“kimliğin olmadığı zamanlar”
Şanssızlığa mı
yoksa yokluğa mı isyandı
Bilemiyorum ama,
Birimizin "Uğur"
Birimizin "Ümit" ti adı


1984 kışı
Kapısı kilit tutmayan bir ev
İçinde kırık dökük bir radyo
Çalansa gurbet ve özlem türküleri
Kendine müslüman bir soba
Yanında 3 can bir arada
Sıcaklık sadece Ana bağrında
Baba sıla hasretinde
Gözlerse gurbetten gelecek haberde

1984 kışı
Kapısı kilit tutmayan bir ev vardı
İçinde 5 yıl boyunca
Baba yolu gözleyen 3 can yaşadı
o kapıdan,
Soğuk sızdı
Yokluk sızdı
Yoksunluk sızdı
Özlem sızdı
Hasret sızdı
Hikayem uzundu ama
Yürek bu kadarını yazdı

Sahi,
Babasız hangi evin kapısı kilit tutardı ?

Uğur KILIÇ / Respect
25.02.2024