Boğazımdaki düğümleri Filistinli çocuklar çözsün
Gözyaşlarımı Gazze’nin filik saçlı kızları silsin...

Gök çatlasın güneşi yuttuğu yerde
Yıldızlarını sökelim yeni dünyanın
Kıyılan gönlümüze kırmızı kurdela takalım
Yalan dünyanın takılıp rüzgarına
Bakışlarımızın mıhlandığı yerde
Yağmurlara şiirler asalım gel

Penceremden melenkoli süzülürken
Kor ateşleri çekerken gözlerime
İğnelenen etim sıyrılırken kemiğinden
Hüznümü kimsesizliğimin gamzesine nakşedip
Bir tütün saralım gel

Kanımda can karıncalaşırken
Uykuları kurşunlanırken bebeklerin
Acziyetimi terkedip sokaklara
Bombalanan şehirlerin enkazında açan çiçekleri
Kahrolarak izleyelim gel

Nefret tüm hücrelerimi istila ediyor bak
Bu his aşk kadar güçlü bilirsin
Korkuyorum kaybetmekten şirin aklımı
Hala yufkayken yüreğimiz
İnsanlık nasıl kör oluyormuş
Dudaklarımızı çiğneyerek görelim gel

Sazlar ağlarken türküleri
Dalıp birkaç bin fersah öteye
Oyup dibini tüm yaşadıklarımızın
Can çekişirken sessizliğimiz
Suçluluğumuzu gömelim gel

Zaman ve mekan ar ederken
Bize, size dahi onlara
Ecnebi gülüşleri yırtalım ortasından
Tarihe düşelim kusurlu imzaları
Manşetleri tutuştururken kıyamımız
Süslerken kırmızı bültenleri adımız
Apak güvercinleri göğe salalım gel...