Kırmızı atlar burnundan solur
Tazecik gülleri çiğner devler
Sızar şakağında sıcacık kan
Sığamazsın hiçbir yere artık
Yağmur gibi yağarken ölümler

Sürün atları çöllere doğru
Bulutsuz gökyüzü güneşe doğru
Gergin yaylarınızla hedefe doğru
Yazılsın destanımız tarihe bizim

Biriktikçe acılar çelikleşir sinirler
Zaman çekilmez dert olur
Barut kokar nefesler
Dağılacak kasaveti ufkumuzun şafak sökecek
Son kale son ışık son nefes düşmeyecek

Uyan uykundan var olmak için
Mazluma düşküne yar olmak için
Cümle zalime duvar olmak için
Yazılsın destanımız tarihe bizim

Dağları eritir çelik kanatlar
İnsafı öğütür ecnebi çarklar
Sanma zulüm ebedidir ey talip
Musa doğar elbet kapkara geceye
Şaşar ilk baştan kurgulanan hesaplar

Yakın namluları Allah aşkına
Kopan başlar yanan canlar aşkına
Rim’in ,İsmail’in, Hanzala’nın aşkına
Yazılsın destanımız tarihe bizim