Ay Saklanırken Bulutların Arkasınaay saklanırken bulutların arkasına masum öpüşlerinde kaybolurdum, gecenin yıldızları sayardım tek tek gözlerinde uyanırdım koynunda bilinmeyen sabahlara doğardı güneş usulca gün soyunurken sabaha çıplaklığını örterdi bulutlar günün ilk ışıklarıyla en sert esen rüzgarlarla yarışırdı nefesimiz dev dalgalarda boğuşurken can çekişirdi iç çekişlerde bedenimiz güneşin sıcaklığını duymazdık tenimizde en yakıcı sıcaklığı hissederdik dokunmalarımızda cemre gibi düştüğünde arzular yüreklere yasaklarda kaybolur terimiz karışırdı toprağa ay ışığının yakamozlara düşen ışıltılarında aydınlanırdı dünya yüreklerimizde doğardı güneş ben gece olurdum sen gündüz buluşurduk ya şafak vakti ya günbatımında kızıl alev olurdu buluştuğumuz her yer yanardı arzular akşamın kızıllığında Mert YİGİTCAN - Candostum Candostum’ ile birlikte yaptığımız şiir çalışmamızın ürünüdür. Maltepe / istanbul 10 / mayıs / 2007 02,30 ) |