Araf’ta…

Gelemiyorum işte...
Bu lanetlenmiş bacaklarım, yürüyemiyor senin yollarında...
Yaşamanın ne anlamı var, sana gelemedikten sonra?

Ne önemi var nereye gittiğimin?
Sana varmayan her yolda, ölüme yürüyorum ben...

Biraz da sen anlat....
Ben gelemememin ne olduğunu biliyorum,
peki gidememek nasıl bir şey?

Ben "sen" diye geberdiğim geceleri, ciğerimi pençelerinle söküşünü,
Ve bir kasap gibi yüreğimi elinle bölüşünü, hiç unutmadım.
"Olmasa" dediğim zamanların hepsini, tek tek kendi elimle öldürdüm.

Şimdi bir katil pişmanlığı yaşadığım doğrudur.
Bir kedinin yanında mahrumiyet ve masumiyete sarıldığım gibi, ölümüne seni istediğim doğrudur.

Doğru olmayan tek şey; yokluğunda seni unuttuğumdur.
Ve bildiğim kadarıyla bütün aşıklar hep mahzundur.

Yunus Yaşar & Hamdiye Osman
22/12/2024