Bir sonraki saati, günü, ayı haftayı
Ne sayarsanız daha zamandan bilemem
Yarınların bu denli beklemesi niyedir
Dünün yaşanmışlıklarına bakarsanız eğer
Şu sonralar belki var bize belki de mukadder
Hayatı yeterince ötelemedik mi?

Son tren kaçmaktadır, her an değerli
Adına ister sevgi, emek, çalışmak deyin
Varsa imkânlarınız ve bir de planınız
Haydi kalkın miskinlikten, silkelenin
Beklemelerin yok ki sonu, hayatı ertelemeyin.

Ömrümüz dolmadı mı yıllar yılı pişmanlıkla
Ne geri geldi kaçan anlar ele ne aman verdi
Nefeslenmekte varsa bir kısmet daha güne
Geçmişi unutun gitsin, merhaba doğan güne.

Bir de vazgeçmelerimiz vardır ya bizde handikap
Ötelerden de yapamadıklarımız eder bizi harap
Bu değildir ki şimdi olmayacak arzulanan düş
Bir daha denemelidir ki, başlasın umuda yürüyüş.

Bir bolluğu olduğunu sananlar varsa zamanın
Son büklümünde hissedilecektir o hazanın
Ve kendini bulma vakti kaçmadan elden
Nem kapma vakti geçmedi mi esen yelden,
Doldurmalıdır içini güzellikle yaşanan anın.

Oğuzhan KÜLTE