Yeter ki dost gibi gelsin Azrail
Bazen rüyalarda öyle uçarım,
Sanırım iyilik münadisiyim Bazen de kendimden hürküp kaçarım Sanırım dünyanın en adisiyim Bir eniş, bir yokuş zikzaklı yaşam Gah umut, gah korku ikileminde Gah veli gibiyim, gahta ayyaşam Evril, çevril hayat Haqq kaleminde Kiminin evveli, kiminin sonu Duam irticalin zemaneti mi? Nokta nere düşer, kim bilir onu? Nece tahvil versem emanetimi? Benim günahlardan kalbim yaralı, Tek "O"nun affina olmuşam mayıl Ne vakit buyursa kapım aralı Yeter ki dost gibi gelsin Azrayıl! |