GÖNÜL DAMLALARIPervaz et mahzun gönül, ziddine anlıkların Sonsuzluğun ufkuna kanat aç kartal gibi Nurunla deş bağrını zülmet karanlıkların Ve yollara çirak ol, göylerden hilal gibi Sürünerek yaşarsan, sürünerek ölürsün Baş koşma bu dünyaya ki, uduza bilirsin Hürkersin karaltıdan, her sesten irkilirsin, Sürüden ayrı düşmüş, dağlarda meral gibi Sınakların çarkında gram gram yeyilsen Enginlikleri koyub, gayyalara eğilsen Kökün yerin bağrında koca çinar değilsen Seni kırıb dökerler bir kurumuş dal gibi Hakikat, bir olsa da rengi var bin çalarda Aşkin terennümü var dağda, taşda, duvarda Pıçıldayan sırrını tutmağa dalgalarda Uçsuz sulara açıl devrilmez sandal gibi Güneşler gibi doğul, ağuşundan seherin Çağlayanlar gibi ak, coşsun suyun, kevserin Cismin toprak olsa da, senden sonra eserin Her tarafa yayılsın, bir şirin masal gibi |
Sevgi ve dostluğun bir damlası bile gönlümüzü denize döndürür
kin ve nefret ateşini söndürür