Sonsuzluk yolcusu 2Dünya mümine zindan, kafire cennet imiş Yıllardır ki, bulanmış dereden içiyorum Aldığım üç-beş nemer, sonu mezemmet imiş Bir mecnun havasında sahradan geçiyorum Bir hasret var içimde alev alev şahlanan Bir sevdam var kalbimde yaşamağa sebebim Bir hal var üzerimde şerirlərce yuhlanan Kütsilerin sözünce davam, ilhamım, tebim Ömrüm ciyerlerimde tükenir nefes nefes Ruhumsa bedenimin zindanını yaşıyor Cazibe, etrafında hörgülenmiş bir kafes Pervanetek ömrünün son anını yaşıyor Çöllerin ortasında kalmış bir quş gibiyim Kovuşsam vüslatımın sayrışan semasına Sanki giden sürüden geri kalmış gibiyim Koyulası son parça, nakkaşın butasına Garib yolçu misalı gece gündüz giderim Dünya yolumun üste bir kölgelik ağactır Yolcular akın akın, amma hayret ederim Ne gelişi tıkaçdır, ne gidişi tıkaçdır |