YANAR İÇİM DERİNDENŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ben, yağmurlu gecelerde,
Bir pencere kenarında Bulutlarla yarışırken gözlerim, Yaşanmamış diyarlarda Hiç doğmamış çocukları özlerim...
Nerede bir garip görsem, yanar içim derinden
Deli gibi çarpar kalbim, çıkar sanki yerinden. İsterim ki dünyadaki öksüz ve yetimlerin Bir katre yaş dökülmesin o mahzun gözlerinden. Boyunları bükülmesin, yaş dolmasın gözleri Gül pembe çiçekler açsın o soluk benizleri Çıkarayım kuytusundan bütün kimsesizleri Güldüreyim yüzlerini, tutayım ellerinden. Kuş sütü hariç bir sofra kurayım önlerine Yünden yataklar sereyim, soğuk taşlar yerine Kimin ne dileği varsa koyayım ellerine Hüzün uzaklaşıp gitsin masum yüreklerinden. Mahzun geçen her bayramı yeniden yaşatayım Beyaz, pembe elbiseler giydirip kuşatayım Acılarını toplayıp bir kuyuya atayım Mutluluk dolu şarkılar dökülsün dillerinden. Nerede bir boynu bükük, yetim ağlarsa eğer Garip olanların ahı yükselir arşa değer Arz sallanır korkusundan, çatlar topraklar yer yer Herkes nasibini alır bu gazap çemberinden. Hicranî mi desem bilmem, Nuriye mi adıma Hangisi olursa olsun, koşmak ister yardıma Bir güler yüz, bir tatlı söz, yazılanın adına İnşâllah bire on günah silinir defterinden. Nuriye Akyol 8/7/2022 USTA KALEMDEN DAMLAYAN GÖNÜL MÜREKKEBİ; Şimdi daha kötüleşti; şehit düşer çocuklar O küçücük bedenleri hangi topraklar saklar Kara hüzün kaplanıyor; saçına düştü aklar Anaların yürekleri sökülüyor yerinden Hiçbir zamanda olmadı zalimlerin vicdanı Vampir gibi beslenirler ve çok severler kanı Mazlumlara eziyetle sürüp gider her anı Anneleri cesetlere bakamaz kederinden _________ Türkmenoğlu (Şükrü Atay) |