Aynı toprak, aynı hava, aynı su,
Kendi kendimize atmışız pusu
Bu neyin kavgası, neyin korkusu;
Her birimiz ayrı dalda solmuşuz...

Aynı vatan, aynı köken, aynı din,
Fikir ayrı, zikir ayrı, velâkin
Bizi böyle parça, parça eden kim;
Yeninde kalmayan kırık kol muşuz....

Zâlim aynı, zûlüm aynı, hepsi bir
Kanımızda dolaşan aynı zehir,
Hasta aynı, yara aynı, aynı kür;
Ne ölmüşüz, ne bir çare bulmuşuz.

Türkü aynı, beste aynı, söz başka,
Yürek aynı, özde yanan köz başka,
Bahçe aynı, bağban aynı, naz başka;
Bağrımızda açan gülü yolmuşuz.

Dava islâm, dava ümmet, Allah bir,
Hakk, batıl savaşı hep aynı devir,
Birleşip doğrulur eriyen demir
Bir bakarsın, tek bir yumruk olmuşuz.

Tek gerçek İslâm’dır, kurtuluş budur,
Kur’an ne diyorsa tek doğru o’dur
Zafer Hakk’ın şeytan kâhrından kudur;
Zerremize kadar imân dolmuşuz....


Nuriye Akyol
4/2/2021