HAYAT OKULU
Öyle darbeler yedik ki,
"o yapmaz, o asla söylemez" Diye bildiğimiz dostlardan. Dermanını tabiplerin bilmediği dertlerin Sebebini öğrendik hastalardan. Doğruların öğretmenlik yapamadığı bir okulda, ders aldık hatalardan... Unuttuk, gelişi güzel, fütûrsuzca harcadığımız hayatın kaynağı olan nefeslerin Ömür haznesine sayılı konduğunu Ve kaç defa çıkardık insanlığı Diri diri gömüldüğü mezardan. Vefânın, riyânın akrabası olduğunu Güven duygusunun olmadığı gönüllerde Sevgi çiçeğinin çok çabuk solduğunu Küçük bir derede, kendi halinde yaşayan balıkların Okyanusta boğulduğunu Doğruluk kervanından ayrılanların Düz yolda kaybolduğunu Hayat sofrasında bulunan her nimetin İçine, Acı da konduğunu Yaşaya yaşaya öğrendik: Hangi taşın altında, HANGİ TÜR YILANIN BULUNDUĞUNU... Nuriye Akyol Görsel alıntıdır. |
Bu güzel dizelerinizle gönlümüze dokundunuz, her mısra sanki ayrı bir sanat eseri. Sizi ve kaleminizi kutluyorum, nice güzel şiirlerde buluşmak dileğiyle!