Acıyla başlayan bir dostluk hikayesi.

Çiğ köfteyi çok severim, görünce dayanamam
Geri göndersem iyi ya, kör nefsime kıyamam.

Güzel bacım nefsim arsız, dur desem de durmuyor
Önüne geleni yiyor, zararını sormuyor...

Ah be bacım gece boyu yandı midemin içi
Dedim artık gidiyorsun toparla Nuriş göçü.

Neyse artık sabah oldu, azaldı ağrım acım
Bir dahakine acıyı az koy, olur mu bacım.

Sabahın ışıklarıyla geçti ölüm korkusu
Kardeşime feda olsun Nuriyenin uykusu.

Bakma sen bu sözlerime muhabbet olsun gaye
Bir gönül bağı kuruldu, gerisi boş, hikâye.

Kardeşimsin bundan sonra unutma sakın bunu
Allah için birbirini sevmektir esas konu.

Kardeşliğimiz bâkidir ta ervâh-ı ezelden
Gönül bir daha vazgeçmez böyle gönlü güzelden.

Huyum kurusun ne deyim, yine uzattım sözü
Seni tanımak güzeldi, kardeşim sözün özü...

Selâm, sevgi, duâ ile, Rabb’ime ol emanet
Dilerim ki hayat yolun, olsun sağlık selâmet.

Nuriye Akyol

Görsel alıntıdır.